BARYS POWER
Pacyfista czy wyuczona bezradność – Ofiara? Siła w Poszukiwaniu Pokoju a Koszt Bezradności
Wstęp:
W świecie pełnym konfliktów pojęcia „pacyfizmu” i „bycia ofiarą” często bywają mylone.
Różnica między nimi jest jednak fundamentalna.
Pacyfista świadomie wybiera drogę pokoju, opierając się na sile, przygotowaniu i etyce.
Ofiara staje się biernym uczestnikiem historii z powodu braku wiedzy, umiejętności i woli działania.
Przykład BarysMani – grupy szkolonej według rygorystycznych Standardów Akademii Sportowej BARYS – pokazuje, że prawdziwy pacyfizm to nie bierność, lecz aktywna odpowiedzialność.
Jak te postawy wpływają na przetrwanie jednostek, społeczności, a nawet całych kultur?
Część 1: Pacyfista – Siła, Która Buduje Pokój.
BarysMani to więcej niż grupa treningowa. To wspólnota, której członkowie kształceni są według unikatowego programu Akademii BARYS, łączącego filozofię, dyscyplinę ciała i ducha z praktycznymi umiejętnościami obrony.
Ich szkolenie to synteza:
1. Filozofii stoicyzmu i etyki pro państwowej
– Członkowie zgłębiają nauki stoików, ucząc się panowania nad emocjami oraz odpowiedzialności za wspólnotę.
Wpaja się im ideę, że „budowa silnego państwa zaczyna się od dyscypliny jednostki”.
– Etyka honorowa jest kluczowa: „Nie podniesiesz ręki na niewinnego, nawet jeśli możesz” – to jedna z zasad BarysManów.
2. Mistrzostwa w sztukach walki i strzelectwie
– Treningi obejmują zarówno tradycyjne techniki walki wręcz, jak i precyzyjne szkolenie strzeleckie. Cel – nie agresja, lecz zdolność do obrony. „Broń jest ostatnim argumentem, ale musi być doskonała” – głosi zasada Akademii.
3. Przygotowania psychologicznego
– Medytacja, kontrola oddechu i symulacje stresowych scenariuszy uczą zachowania zimnej krwi.
„Walka to 10% mięśni, 90% umysłu” – powtarzają trenerzy.
4. Gier zespołowych i współdziałania
– Ćwiczenia w grupach, symulacje walk czy pierwszej pomocy budują zaufanie i koordynację.
„Samotny wojownik przegrywa. Zwycięża drużyna” – to mantra Akademii.
Dlaczego to działa?
BarysMani to nie tylko wojownicy, ale obywatele-strażnicy.
Ich siła fizyczna jest nierozerwalna z rozwojem moralnym.
Dzięki połączeniu starożytnej mądrości stoików, nowoczesnego treningu i głębokiej etyki, stają się żywym przykładem dla młodzieży.
Jak mówi jeden z BarysManów : „Gdy wiesz, że możesz walczyć, ale wybierasz pokój, stajesz się twórcą pokoju”
Część 2: Ofiara – Pułapka Bezradności.
W przeciwieństwie do pacyfisty, ofiara nie wybiera swojej roli – staje się nią na skutek bierności i zaniedbania.
Brak umiejętności, ignorancja czy strach przed konfrontacją sprawiają, że jednostki lub grupy tracą zdolność do obrony.
– Brak przygotowania:
Jak podkreślają socjolodzy, „ofiara” to często wynik systemowego zaniedbania edukacji.
Bez wiedzy o strategiach przetrwania czy podstawach samoobrony, nawet szlachetne intencje (np. ochrona rodziny) stają się iluzoryczne.
– Konsekwencje historyczne:
Kultury, które zaniedbały rozwój praktyczny dzieci na rzecz wyuczonej Bezradności mylnie nazywają to pacyfizmem, często kończyły jako przypis historyczny – ich dorobek niszczyli ci, którzy siłę mieli, ale nie mieli skrupułów.
– Psychologia ofiary:
Wyuczona Bezradność rodzi spiralę strachu. „Gdy nie potrafisz chronić nawet siebie, twoje dzieci uczą się bezradności, nie odwagi” – komentuje trener Unkas Gałek
Część 3: Misja BarysManów – Strażnicy Polski na Kolejne Tysiąclecie.
BarysMani to nie tylko odpowiedź na współczesne wyzwania.
To projekt na przyszłe tysiąclecie, zakorzeniony w idei służby narodowi.
Ich misja wykracza poza ramy treningu – to budowa etosu, który przetrwa pokolenia.
– Życie to ciąg wyzwań, a sens życia to spełnienie w służbie dzieciom, to służba Narodowi Polskiemu.
„Nie przygotowujemy się na chwilę, ale na wieki” – mówi lider grupy.
Program Akademii BARYS obejmuje m.in. archiwizację wiedzy, szkolenie młodzieży od najmłodszych lat oraz tworzenie współpracy z innymi klubami sportowymi.
– Ochrona dziedzictwa:
Członkowie angażują się w projekty historyczne, odtwarzając tradycje wojskowe i kulturowe, by „przeszłość nie była muzealnym eksponatem, lecz żywą tarczą”.
– Służba jako sens życia :
BarysMani organizują kursy przetrwania dla społeczności, szkolenia pierwszej pomocy oraz strzeleckie i warsztaty etyki obywatelskiej oraz patriotyzmu.
„Prawdziwy patriotyzm to gotowość do działania” – tłumaczy jeden z instruktorów.
– Etyka odpowiedzialności: Hasło „Bóg, Honor, Ojczyzna” nabiera tu praktycznego wymiaru.
Członkowie to Damy i Rycerzy, a ich umiejętności będą zawsze służyć ochronie słabszych i dobru wspólnemu.
Część 4: Czy świat ma miejsce dla słabych?
To pytanie budzi kontrowersje. Etycy przypominają, że prawdziwe społeczeństwo powinno chronić słabszych, ale równocześnie ostrzegają: opiekuńczość bez empowermentu to ślepa uliczka.
– Model BarysMani jako odpowiedź:
Nawet dzieci i osoby starsze w ich społeczności uczą się podstaw obrony, co buduje wspólnotową odporność.
– Rola edukacji:
Szkoły samoobrony, kursy zarządzania kryzysowego czy treningi psychologiczne powinny być dostępne dla wszystkich – to minimalizuje ryzyko „wykorzenienia” słabszych grup.
Zakończenie: Pokój to nie dar. To wybór, który wymaga pracy.
Różnica między pacyfistą a ofiarą nie leży w braku przemocy, ale w świadomości i gotowości.
BarysMani dowodzą, że pacyfizm nie musi być ucieczką w naiwność.
Dzięki synergii filozofii, treningu i honoru tworzą model przetrwania, który jest zarówno tarczą, jak i mostem między pokoleniami.
Ich misja na kolejne tysiąclecie to nie marzenie, lecz plan działania: budować Polskę, która przetrwa nie dzięki przemocy, ale dzięki mądrości, jedności i gotowości do poświęceń.
Jak mówią: „Jesteśmy ogniwem między przodkami a wnukami. Nasza siła to nie nasza broń, ale to, co po sobie zostawimy”
Naszym zadaniem jest nie oceniać, ale tworzyć systemy, które zamieniają bezradność w siłę. Bo tylko wtedy idea pokoju ma szansę przetrwać.
—
Jak nie stać się ofiarą?
– Treningi samoobrony dla społeczności lokalnych – wzorowane na programie Akademii BARYS.
– Programy edukacyjne
łączące etykę z praktyką przetrwania.
– Mentoring – przekazywanie wiedzy między pokoleniami, jak czynią to BarysMani.
Artykuł opublikowano w ramach cyklu „Sport jako element strategii bezpieczeństwa narodowego”.
Tekst łączy wątki filozoficzne, historyczne i społeczne, podkreślając unikatowość szkolenia BarysManów jako odpowiedzi na wyzwania współczesnego świata i wizję Polski na kolejne tysiąclecie.